Zadzwoń lub napisz

+48 32 297 39 04 +48 602 370 506 +48 510 222 266 +48 500 221 797 info@zwrotpodatkow.pl

lub

skorzystaj z formularza

Emerytury zagraniczne – część druga

Emerytury zagraniczne – część druga

Przepisy prawne są stosowane przy ustalaniu emerytur i rent z ZUS.

Polska, jako kraj będący członkiem Unii Europejskiej została włączona w unijną koordynację systemów zabezpieczenia społecznego. Jedną z instytucji, odpowiedzialnych za przyznanie świadczeń emerytalno-rentowych w Polsce jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który jest zobowiązany do stosowania oprócz polskich przepisów emerytalno-rentowy, także prawa unijnego przy ustalaniu świadczeń. Zasada ta występuje w przypadkach, kiedy mamy do czynienia z osobami migrującymi, czyli przemieszczającymi się w obrębie Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii.

Więcej na temat Unii Europejskiej przeczytać można w artykule: Emerytury zagraniczne – część pierwsza.

W Polsce emerytury i renty przyznawane są na podstawie polskich przepisów emerytalno-rentowych, głównie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Są one modyfikowane przez przepisy unijne, w przypadku zaistnienia sytuacji międzynarodowej, która gwarantuje równe traktowanie osób pracujących całe życie w jednym państwie z osobami aktywnymi zawodowo w różnych państwach członkowskich.

Państwa, których dotyczy unijna koordynacja świadczeń emerytalno-rentowych.

Koordynacja unijna, związana ze świadczeniami emerytalno-rentowymi dotyczy:

  • Państw członkowskich Unii Europejskiej, którymi są: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania i Włochy;
  • Również ich następujących terytoriów zależnych, terytoriów zamorskich i terytoriów autonomicznych: Gibraltaru – w odniesieniu do Wielkiej Brytanii, Azorów i Madery – w odniesieniu do Portugalii, Gujany Francuskiej, Reunion, St. Pierre-et-Miquelon,Gwadelupy i Martyniki – w odniesieniu do Francji, Balearów, Wysp Kanaryjskich, Ceuty i Melilli – w odniesieniu do Hiszpanii;
  • Państw niebędących członkami Unii Europejskiej, należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – Islandii, Liechtensteinu, Norwegii – oraz Szwajcarii.

Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego, oraz odnoszące się do niej przepisy wspólnotowe nie obowiązują na następujących terenach: Grenlandii i Wysp Owczych – w odniesieniu do Danii, Wysp Normandzkich i Wyspy Man – w odniesieniu do Wielkiej Brytanii.

Artykuły powiązane: Wybory życiowe i ich następstwa podatkowe. Czyli ulga na podatek w Holandii.