Znamiona dyskryminacji, czy racjonalne pobudki. Norweski pracodawca vs. polski pracownik

Pojęcie dyskryminacji definiowane jest, jako nierówne traktowanie pracowników w zakresie nawiązania stosunku pracy, a także warunków zatrudnienia, oraz awansowania i dostępu do szkoleń w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych – biorąc pod uwagę tę samą, bądź porównywalną sytuację ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony, lub nieokreślony albo w pełnym, lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Zazwyczaj do dyskryminacji w pracy dochodziło na płaszczyźnie płci, częstokroć orientacji seksualnej, oraz pochodzenia etnicznego. Niemniej jednak otwarcie granic, oraz łatwość w możliwości przemieszczania się między państwami wzmocniła raczkujący proceder – dyskryminację ze względu na narodowość.

Praca w Norwegii w telegraficznym skrócie.

Decydując się na pracę w Norwegii oraz przekraczając granicę w celu zarobkowym należy pamiętać, iż norweskie prawo dotyczy zarówno norweskich, jak i zagranicznych pracowników. Dlatego zadbaj o to, aby mieć pozwolenie na pracę, chyba, że jesteś zatrudniony w zagranicznym przedsiębiorstwie. Uzyskanie pisemnej umowy o pracę pozwoli uniknąć komplikacji związanych z nieetycznymi praktykami pracodawcy. Zadbaj o to, aby mieć ubezpieczenie wypadkowe, a także mieszkanie.

Więcej na temat Norwegii przeczytać można w artykule:Polscy emigranci pod obstrzałem norweskiej nieufności. Opinia Norweskiej Konfederacji Przedsiębiorców NHO.

W celu osiągnięcia lepszych warunków pracy możliwe jest wstąpienie do związków zawodowych. Niemniej jednak pracując legalnie w Norwegii bezsprzecznie należy Ci się:

-Umowa o pracę.
-Pensja.
-Dodatek za godziny nadliczbowe i pracę na zmiany.
-Wydatki na przejazdy, wyżywienie i mieszkanie, (jeżeli zostajesz wydelegowany na polecenie pracodawcy, które zakłada przenocowanie poza domem, wówczas pracodawca zgodnie z umową powinien pokryć wydatki związane z wyżywieniem, zakwaterowaniem oraz faktyczne wydatki na rozsądną ilość podróży powrotnych).
-Ruchome dni świąteczne oraz 1 i 17 maja.
-Urlop oraz bonus urlopowy (feriepenger). Norweskie prawo zakłada 21 dniowy urlop, w zależności od wypracowanego czasu.
-Bezpieczne środowisko pracy.
-Równe traktowanie, odarte z dyskryminacji.

Fakt, że jesteś emigrantem w państwie, do którego przyjeżdżasz w celu zarobkowym nie dyskryminuje Cię w oczach pracodawcy. Jeżeli jesteś sumiennym pracownikiem, a obowiązki służbowe wykonywane są na czas i z należytą pieczołowitością to zachowania noszące znamiona dyskryminacji powinno się ujawniać i zdecydowanie piętnować.

Zobacz również:Potrzeby gospodarki, a opinia społeczeństwa. Bezrobocie w Norwegii.