Za pracą w Niemczech

Od 2004 roku Polska jest w Unii Europejskiej, co oznacza, że rynki pracy w większości krajów Europy Zachodniej są dla nas otwarte. Od tej reguły są jednak wyjątki. W Niemczech na przykład legalna praca wciąż wiąże się z szeregiem kwestii, na które należy zwrócić uwagę, a rynek pracy będzie tutaj zamknięty najprawdopodobniej aż do 2011 r. Już dziś jednak – po spełnieniu właściwych formalności – można korzystać z dobrodziejstw pracy u naszego zachodniego sąsiada.

Podstawą jest wymagane pozwolenie na pracę. Komenda Główna Ochotniczych Hufców Pracy przejęła od 1 stycznia 2007 r. realizację zadań wynikających z umów i uzgodnień bilateralnych (dwustronnych) o wzajemnym zatrudnianiu obywateli i może prowadzić pośrednictwo pracy zarówno krajowe jak i zagraniczne.

Kogo przyjmują do pracy?

Wśród publikowanych ogłoszeń zachęcających do podjęcia pracy w Niemczech najczęściej znajdziemy te skierowane do opiekunek osób starszych, pielęgniarek, pracowników budowlanych, informatyków, lekarzy oraz pracowników sezonowych do zbioru warzyw (szparagi, ogórki, pomidory) i owoców. Zatrudnienie znajdą również chętni do pracy przy imprezach objazdowych. Pracownicy dzielą się tutaj na kilka podstawowych grup.

Pracownicy sezonowi

Ten sposób zatrudnienia umożliwia legalną pracę do czterech miesięcy w roku kalendarzowym. Sprawa prezentuje się jednak nieco inaczej w przypadku pracy przy imprezach objazdowych – wówczas limit ten wynosi dziewięć miesięcy, a dla pracujących w charakterze pomocy domowych obowiązuje ograniczenie do trzech lat pracy u jednego pracodawcy niemieckiego. Formalności związane z podjęciem pracy sezonowej załatwiane są za pośrednictwem niemieckich Agencji ds. Pracy właściwych dla siedziby pracodawcy. Charakterystyczne jest to, że składanie podań oraz dobór kandydatów następuje przy udziale niemieckich pracodawców za pośrednictwem Ochotniczych Hufców Pracy. Jedynym dokumentem wymaganym od kandydata do pracy jest wypełnienie stosownego formularza i jego podpisanie. Na tej podstawie, przy udzieleniu dodatkowego przyrzeczenia, po przyjeździe nadawane jest zezwolenie na pracę (Arbeitserlaubis EU).

Pracownicy – goście

To pracownicy zatrudniani na podstawie Umowy z Rządem Republiki Federalnej Niemiec w celu podnoszenia ich kwalifikacji zawodowych i językowych. Osoby te powinny być w wieku od 18 do 35 lat, a umowa zawierana jest na okres 12 miesięcy (maksymalnie 18 miesięcy). Pracownikiem-gościem można być tylko raz w życiu. W ciągu roku przyjmowanych jest w takiej formie jedynie do 1000 osób z wybranych zawodów. Po przepracowaniu roku pracownicy ci uzyskują nieograniczony dostęp do rynku pracy w Niemczech,

Pracownicy delegowani przez polskiego pracodawcę

Są to osoby zatrudnione przez polskie firmy, jednak wykonujące prace na terenie Niemiec w ramach umowy o dzieło.

Studenci pracujący w czasie wakacji

Studenci studiów dziennych (z wyjątkiem studentów ostatniego roku), którzy mogą udokumentować znajomość języka niemieckiego w stopniu co najmniej dobrym, mają od 18 do 30 lat mogą w czasie wakacji letnich podjąć pracę na okres co najmniej ośmiu tygodni.

Inżynierowie

Od listopada 2007 r. inżynierowie mają ułatwiony dostęp do niemieckiego rynku pracy. Aktualnie pracodawca chcąc zatrudnić inżyniera nie musi już udowadniać przed urzędem pracy, że nie znalazł żadnego kandydata do pracy z Niemiec i krajów “starej” Unii Europejskiej.

Co z pozwoleniami?

Poza pojawiającym się już we wstępie pozwoleniem na pracę nie mniej ważne jest pozwolenie na pobyt. Wymaga się go przy pracy powyżej 3 miesięcy. W tym celu należy złożyć wniosek w lokalnym biurze imigracyjnym (Ausländeramt). Od znalezienia mieszkania mamy tydzień czasu na zameldowanie się w biurze meldunkowym (Einwohnermeldeamt) właściwym dla miejsca zamieszkania. Biura takie najczęściej znajdują się w urzędach miasta. Warto to zrobić jak najszybciej, ponieważ meldunek jest niezbędny do załatwiania różnych spraw, chociażby założenia konta bankowego.

Ile można zarobić?

W Niemczech nie ma ustawowej pensji minimalnej dla każdego sektora gospodarki. Niektóre branże mają co prawda, na podstawie układów zbiorowych, określoną wysokość minimalnej stawki (np. budownictwo). Są to jednak kwoty zróżnicowane ze względu na landy oraz poziom kwalifikacji pracownika. Jako przykłady przytoczyć możemy robotników sezonowych, którzy dostaną 4-6 euro za godzinę na rękę, rolników ze stawką w wysokości 3,5 do 7 euro za godzinę, czy kelnerów, którzy mogą zarobić od 5 do 10 euro. Średnie miesięczne zarobki pracowników posiadających wyższe wykształceniem wynoszą: ok. 1500 – 2500 euro miesięcznie. Równocześnie, obrazując koszty życia należy powiedzieć, że za dwupokojowe mieszkanie zapłacimy ok. 350-600 euro, w zależności od lokalizacji (miasta, landu) i standardu.