Szczęśliwa trzynastka. Unijne ubezpieczenia nareszcie uregulowane. Cz. 2

Trzynastoletnie problemy z porozumieniem w sprawie zasad działania firm ubezpieczeniowych dotyczyły różnic zdań poszczególnych członków Parlamentu Europejskiego i krajów Unii. Odnosiły się one do wysokości obowiązkowego kapitału, jaki firmy ubezpieczeniowe muszą mieć na pokrycie produktów gwarantujących zwrot w długim okresie. Skutkiem tego było kilkakrotne odroczenie wejścia w życie nowych przepisów. Konieczne były ciągłe poprawki, pozwalające wprowadzić w życie reguł dopiero w ostatecznej wersji.

Konsensus

W październiku pojawił się cień szansy na dokończenie prac nad zasadami, dotyczącymi firm ubezpieczeniowych. Kraje członkowskie przedstawiły wtedy zastępcze rozwiązanie, które prezentowało słabszą wersję kompromisu, który wcześniej zaproponował unijny organ nadzoru rynku ubezpieczeń dla produktów z długoterminowymi gwarancjami.

Na temat państw Unii Europejskiej przeczytać można także w artykule: Z dyplomem na zmywak. Poziom wykształcenia wyjeżdżających Polaków.

Przewodnicząca wpływowej komisji gospodarczo-walutowej PE poinformowała, iż utrzymanie ograniczeń zaproponowanych w ubiegłym miesiącu gwarantuje firmom objętym nowymi zasadami większą ochronę. Chodzi o zagrożenia dotyczące wahań rynkowych, uwzględnianych przy wyliczaniu wysokości kapitału.

Przy takim rozwiązaniu firmy ubezpieczeniowe zyskują większą elastyczność, jeżeli chodzi o podejście do wahań spreadów kredytowych (marży kredytowej — różnicy w rentowności dwóch instrumentów o bardzo zbliżonych lub identycznych parametrach, np. w terminie zapadalności, wyemitowanych przez różnych emitentów).

Trzynaście lat analiz to bardzo długo, jak na decyzje związane z jednym sektorem. Jednakże w kontekście ochrony obywateli krajów Europy, którzy najbardziej ucierpieli na kryzysie miejmy nadzieję, że czas ten będzie proporcjonalny do poziomu zabezpieczeń, jakie gwarantuje.

Inne informacje na temat działań Unii Europejskiej przeczytać można w artykule: Debata o życie. Prawo do eutanazji dla nieletnich w Belgii. Cz. 2