Rodzina na swoim, czyli o zasiłku rodzicielskim w Norwegii

Rodzice z dziećmi często zastanawiają się nad decyzją związaną z emigracją. Najczęściej to ojciec jako głowa rodziny wyjeżdża z Polski, aby znaleźć lepsze zatrudnienie za granicą. Obserwując jednak system pracy i wsparcia społecznego w Norwegii, bardzo szybko polskie rodziny podejmują decyzję o wspólnym wyjeździe – co ich do tego przekonuje?

Kraina mlekiem i miodem płynąca.

Norwegia zachwyca nie tylko fiordami, ale i warunkami życia. Mimo to, że jest jednym z najdroższych europejskich krajów to rekompensują to zarobki, jakie można osiągnąć podejmując się legalnego zatrudnienia w tym kraju. Ponadto wart uwagi jest system wsparcia socjalnego, jaki w Norwegii jest bardzo rozwinięty. Tak naprawdę wszyscy legalnie zatrudnieni w krainie fiordów, czyli ci, którzy opłacają składki na ubezpieczenia społeczne do NAV-u (odpowiednik polskiego ZUS-u), mogą z niego skorzystać.

Do najbardziej popularnej formy wsparcia socjalnego, z jakiego korzystają polskie rodziny mieszkające i pracujące w Norwegii są zasiłki na dzieci. Norweski zasiłek rodzinny (Barnetrygd) otrzymuje się od urodzenia do ukończenia wieku pełnoletności przez dziecko. Warunkiem otrzymywania zasiłku jest złożenie odpowiedniego wniosku przez osobę zatrudnioną na terenie Norwegii i podlegającą tamtejszemu systemowi ubezpieczeń społecznych. Kolejnym warunkiem, do tego, aby norweski zasiłek rodzinny był przyznany jest udokumentowanie faktu, że rodzic i dziecko są zameldowani pod jednym adresem. Nie oznacza to jednak, że musi to być norweski adres zameldowania, gdyż dziecko nie musi przebywać na terenie Norwegii. Osobie, która samotnie wychowuje dziecko może otrzymać rozszerzony zasiłek rodzinny, będący dwukrotnością jego podstawowej stawki.

Warto pamiętać o konieczności poinformowania NAV o tym, że wnioskodawca lub współmałżonek pobiera lub pobierał zasiłek rodzinny w Polsce, ponieważ w tej sytuacji dodatki norweskie muszą zostać pomniejszone o otrzymywane w naszym kraju świadczenia.