Płacimy, jeżeli mamy, czyli o norweskich zasadach rozliczeń podatkowych – cz.2

Pracując na umowę o pracę w Norwegii, mamy obowiązek płacenia podatku do norweskiego budżetu. Obowiązek ten regulują przepisy podatkowe, a nad jego właściwym spełnianiem czuwają urzędy podatkowe w Norwegii.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisana między Polską a Norwegią może spowodować, że odzyskasz podatek opłacany z tytułu pracy w krainie fiordów. Niemniej jednak, przyjeżdżając do Norwegii do pracy mamy obowiązek płacenia podatku, a dokładnie, to nasz pracodawca płaci w naszym imieniu podatek do urzędu skarbowego z wynagrodzenia wynikającego z tytułu podpisanej z nim umowy o pracę.

Rozmiar odpowiedzialności podatkowej w Norwegii, jaką obciążeni są Polacy zatrudnieni w tym kraju, jest uzależniony od długości pobytu w krainie fiordów. To oznacza, że pracując w ciągu 12 czy też 36 miesięcy, istnieje możliwość innego obciążenia podatkowego polskich pracowników.

Ograniczony obowiązek podatkowy, z norw. begrenset skatteplikt

Jeżeli polski pracownik przebywa w Norwegii łącznie nie dłużej niż 183 dni w ciągu całego roku lub 270 dni w ciągu 3 kolejnych lat to jego obowiązek płacenia podatku ogranicza się do płacenia podatku odprowadzonego z wynagrodzenia od norweskiego pracodawcy. Po przyjeździe do Norwegii istnieje więc obowiązek płacenia składek i podatków na równi z innymi pracownikami. W związku z tym istnieje konieczność zgłoszenia się po przyjeździe do tego kraju do lokalnego urzędu podatkowego lub do Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych (z norw. Servicesenteret for utenlandske arbeidstakere) celem wyrobienia sobie karty podatkowej.

Rezydent podatkowy, z norw. skattemessig bosatt

Pracując przez dłuższy okres w Norwegii uzyskuje się status rezydenta podatkowego. Wówczas podlega się już pełnemu obowiązkowi podatkowemu w krainie fiordów. To oznacza, że na koniec roku podatkowego, obciążeniu podatkowemu w Norwegii podlega cały dochód oraz majątek. Warto jednak wiedzieć, że Polacy mający status rezydenta podatkowego w Norwegii, jak również w Polsce, mają obowiązek podatkowy w krainie fiordów ograniczony tylko do uzyskiwanego wynagrodzenia od norweskiego pracodawcy z tytułu pracy w Norwegii.